Zo’n vijf weken geleden is ze geopereerd. Ze ervaart deze periode als heftig, zowel fysiek als mentaal. Na de operatie werd er gezegd: ‘het was echt een puinhoop in jouw buik.’ Ze heeft er bewust voor gekozen om haar baarmoeder te behouden. ‘Ik kon daar niet 100% achter staan.’ Ze blijft twijfelen. ‘Had ik het niet beter anders kunnen doen? Heb ik er wel goed aan gedaan?’

Al sinds haar 13e kampt ze met hevige menstruaties. Van rugpijn tot aan veel bloedverlies en buikpijn. Ze kreeg via de huisarts de anticonceptie pil voorgeschreven. Maar na het stoppen met de pil, vanwege een kinderwens, stapelden de klachten zich maandelijks op. ‘Maar he we zijn een categorie vrouwen die nu eenmaal niet zeiken en gewoon doorgaan.’

‘Je gaat je leven op een gegeven moment zo aanpassen rondom je menstruatie.’ Hormonen wilde ze niet meer maar wat dan? Allerlei vragen speelden in haar gedachten. ‘Is mijn pijn oprecht? Ben ik dan zo kleinzerig? Heb ik een lage pijngrens?’ Tijdens een Google zoektocht waar ze de oorzaak van haar klachten zelf probeerde te achterhalen kwam ze Endometriose tegen. ‘Ik kon alle klachten afvinken.’

Tegen haar jongere zelf zegt ze: ‘ik had een second opinion moeten aanvragen. Ik had geen genoegen moeten nemen met de conclusie van de artsen. Ik had beter voor mezelf moeten zorgen.’

Haar advies voor een (vroege) lotgenoot is om ervoor te zorgen dat je aan het juiste adres bent. ‘Jouw klachten zijn echt. Ga ook de discussie aan als adviezen niet bij je passen.’ Zelf is inmiddels heel open over haar klachten maar ze beseft dat ze dat heeft moeten leren.’

Ze is dankbaar dat ze twee kinderen heeft mogen krijgen. ‘Het is niet vanzelfsprekend en voor veel vrouwen komt deze wens niet uit of verloopt het heel moeizaam.’ Ze hoopt dat er meer onderzoek wordt gedaan naar Endometriose. ‘Ook voor mijn dochters. Ik hoop dat als zij ouder zijn en klachten ervaren er meer kennis is en betere medische hulp is dan nu.’

DIAGNOSE

Na de geboorte van haar jongste dochter werden de klachten extreem. ‘Ik wilde niet meer aan de hormonen.’ Haar menstruaties hadden veel impact op haar leven. Sporten en werken, het ging amper. Naarmate haar klachten steeds meer toenamen trok ze aan de bel bij de huisarts. Ze werd niet meteen serieus genomen maar na veelvuldig aandringen volgde een doorverwijzing naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis zagen ze niks op een echo en ze werd naar huis gestuurd. Frustraties en verdriet want waarom zagen ze niks?

Na een eigen online zoektocht opperde ze enige tijd later weer bij de huisarts dat het Endometriose kon zijn. Gelukkig werd ze serieus genomen en doorgestuurd naar een ander ziekenhuis. Daar was Endometriose direct op een echo en MRI zichtbaar.